U zapadnom delu Tihog okeana smeštena su ostrva koja su vredna istraživanja.
Tirkizno more, plitke lagune i plaže od sitnog belog peska. Tropska vegetacija, stotine nenaseljenih ostrva, retke vrste korala, egzotične ribe, kitovi i delfni, brojne vrste ptica, prijateljski naklonjeno lokalno stanovništvo...
Niste sanjali, ovakvo ostrvo zaista postoji.
U pojasu Mikronezije, u Zapadnom Pacifiku, blizini Nove Gvineje i Filipina, nalazi se Republika Palau ili Belau. Republiku čini arhipelag od stotinak ostrva, od kojih je samo osam naseljeno. Južni deo arhipelaga čine koralna ostvra, dok su ostva na severu vulkanska.
Ostrva su naseljena već hiljadu godina. Otkrili su ih Portugalci 1543. godine. Do 1899. bili su pod španskom vlašću, sve dok ih oni nisu prodali Nemačkoj.
Do Prvog svetskog rata i okupacije od strane Japana 1924. godine, bila su mandatno područje Lige naroda. U posedu Japana su ostali do 1944.
Od 1947. godine su bili u sastavu Tihookeanske protekcijske teritorije SAD. Unutrašnju samoupravu stekla su 1981, a nezavisnost 1994. godine.
Stanovništvo se većinski bavi uzgojem kokosove palme, banana, ananasa i manioke, a znatne prihode daje izvoz fosfata, boksita i turizam.
Na mnogim listama Palau zauzima prvo mesto kada je u pitanju ronjenje.
