Amazonke, ratnice iz grčke mitologije, možda su zaista postojale. Arheolozi su pronašli grobove žena sa oružjem.
Da li se iza mita zaista krije istina? Žene-ratnice, koje jašu konje i vešto barataju lukom i strelom, a koje su se borile i lovile isto kao i muškarci, dugo su bile obavijene mitovima. Međutim, arheolozi otkrivaju sve više dokaza da su Amazonke, zaista postojale.
Tokom arheoloških iskopavanja grobova iz bronzanog doba u Azerbejdžanu pronađeni su vrhovi strela, bronzani bodeži i buzdovani sa skeletnim ostacima žena. Arheolozi veruju da su iskopali grobove čuvenih ratnica Amazonki, piše portal Sve o arheologiji.
Archaeological finds in Azerbaijan point to existence of legendary Amazon warrior women...
— Archaeology News Online Magazine (@Archaeology_Mag) 02. мај 2024.
More information: https://t.co/eN29ExjOdV#archaeology #archaeologynews #Amazon #amazonwoman pic.twitter.com/s4fK9t89gx
Ko su bile Amazonke?
Kada se pomisli na žene koje su bile ratnice i lovci, prva asocijacija su nam Amazonke.
Amazonke su, prema grčkoj mitologiji, bile nesutrašive žene-ratnice na konju i vešte u korišćenju lukova i strela. One su živele na granicama poznatog sveta, ponekad posebno pominjanog kao grad Temiskira na Crnom moru. Odbijale su da se druže sa muškarcima u svom okruženju, oni su njima služili samo za razmnožavanje. Muška deca koja su se rađala bila bi ubijena. Bile su mitski najveći neprijatelj starih Grka.
Prema grčkoj mitologiji, Amazonke su bile ćerke boga rata, Aresa.
Nedavna istraživanja grobova, starih 4.000 godina iz bronzanog doba, otkrila su sahrane žena sa oružjem. Pored oružja, arheolozi su u jednom od grobova otkrili i ukras od karneola. Karneol je poludragi kamen koji obično nose visoke sveštenice i koji se koristi kao statusni simbol. Glave buzdovana su, takođe, ukazivale na status žene.
Na osnovu antropološke analize skeleta uočeni su znakovi da su žene aktivno koristile luk i strele. Istoričarka Betani Hjuz je objasnila da su njihovi prsti pokazivali deformitete, verovatno zbog duže upotrebe strele, što ukazuje na kontinuiranu i intenzivnu vežbu. Prema njenim zapažanjima, ove promene u zglobovima prstiju nisu mogle biti samo rezultat lovačkih aktivnosti.
Takođe, na skeletnim ostacima se uočavaju znaci intenzivnog jahanja i sedenja na sedlu i to najviše u predelu karlica. Jasno je da je oblik njihovih kostiju odražavao uticaj njihovog načina života.
Da li se iza mita zaista krije istina? Žene-ratnice, koje jašu konje i vešto barataju lukom i strelom, a koje su se borile i lovile isto kao i muškarci, dugo su bile obavijene mitovima. Međutim, arheolozi otkrivaju sve više dokaza da su Amazonke, zaista postojale.
Tokom arheoloških iskopavanja grobova iz bronzanog doba u Azerbejdžanu pronađeni su vrhovi strela, bronzani bodeži i buzdovani sa skeletnim ostacima žena. Arheolozi veruju da su iskopali grobove čuvenih ratnica Amazonki, piše portal Sve o arheologiji.
Ko su bile Amazonke?
Kada se pomisli na žene koje su bile ratnice i lovci, prva asocijacija su nam Amazonke.
Amazonke su, prema grčkoj mitologiji, bile nesutrašive žene-ratnice na konju i vešte u korišćenju lukova i strela. One su živele na granicama poznatog sveta, ponekad posebno pominjanog kao grad Temiskira na Crnom moru. Odbijale su da se druže sa muškarcima u svom okruženju, oni su njima služili samo za razmnožavanje. Muška deca koja su se rađala bila bi ubijena. Bile su mitski najveći neprijatelj starih Grka.
Prema grčkoj mitologiji, Amazonke su bile ćerke boga rata, Aresa.
Nedavna istraživanja grobova, starih 4.000 godina iz bronzanog doba, otkrila su sahrane žena sa oružjem. Pored oružja, arheolozi su u jednom od grobova otkrili i ukras od karneola. Karneol je poludragi kamen koji obično nose visoke sveštenice i koji se koristi kao statusni simbol. Glave buzdovana su, takođe, ukazivale na status žene.
Na osnovu antropološke analize skeleta uočeni su znakovi da su žene aktivno koristile luk i strele. Istoričarka Betani Hjuz je objasnila da su njihovi prsti pokazivali deformitete, verovatno zbog duže upotrebe strele, što ukazuje na kontinuiranu i intenzivnu vežbu. Prema njenim zapažanjima, ove promene u zglobovima prstiju nisu mogle biti samo rezultat lovačkih aktivnosti.
Takođe, na skeletnim ostacima se uočavaju znaci intenzivnog jahanja i sedenja na sedlu i to najviše u predelu karlica. Jasno je da je oblik njihovih kostiju odražavao uticaj njihovog načina života.
Ovo otkriće je značajno kada se poveže sa arheološkim otkriće iz 2019. godine. U Rusiji su pronađeni ostaci četiri žena-ratnica, koje su bile sahranjene sa vrhovima strela i koplja.
Autor:
