Dobar jelovnik čini raznovrsna ishrana, a u njemu obavezno treba da se nađe i soja u različitim oblicima. Prisustvo soje u ishrani je apsolutno poželjno, jer je jedina među biljkama koja sadrži svih osam esencijalnih amino-kiselina, bez kojih ljudski organizam ne može da opstane. Iz grupe je leguminoza, biljaka koje imaju relativno visok sadržaj lako svarljivih proteina, a njeni proteini imaju više lizina i izoleucina, u odnosu na sve druge proteinske biljke.

Soja spada u najstarije biljke koje je čovek počeo da uzgaja. Narodi Dalekog istoka prema njoj imaju veliko poštovanje. Drevni Kinezi su je, zajedno sa pirinčom, pšenicom, prosom i ječmom, ubrajali u "svete biljke", i smatrali hranom za bogove.

Sojino zrno je bogato vitaminima, a posebno provitaminom A i vitaminima grupe B. U manjoj količini ima i vitamine C, D, E i K. U dobrom međusobnom odnosu u soji se nalazi i kalcijum i fosfor, a sadrži i kalijum, gvožđe, natrijum, sumpor, magnezijum, molibden, bor, jod, kobalt i cink.