Ostaće upamćen po ogromnom doprinosu srpskoj nauci, pre svega po proučavanju biljaka, ali i otkrivanju novih vrsta poput Pančićeve omorike odnosno, naučno Picea omorika (Pančić) Purkyne.

Pančić je bio lekar po profesiji. Rođen je u Ugrini, kod Bribira 1814. godine u tadašnjoj Austrougarskoj.

Po Josifu Pančiću je nazvan i vrh Kopaonika - Pančićev vrh, gde se i nalazi mauzolej Josifa Pančić.

Ostaće zabeleženo i da kada je Josif Pančić trebalo da bude izabran za člana Državnog saveta u Srbiji, nije ispunjavao osnovni birokratski uslov. Nije imao nijednu nepokretnost u državi.

Upravo zbog toga mu je u nepokretnu imovinu ubeležena zidana grobnica koju je sebi podigao na groblju kod crkve Svetog Marka u Beogradu.

Josif Pančić bio je i svestrana ličnost, bio je i član mnogih društava, organizacija i grupa. Neke od njih su:

Društvo srpske slovesnosti Prvi predsednik i redovan član Srpske kraljevske akademije, Srpskog učenog društva, Regia societas botanica ratisbonenbis, Srpskog arheološkog društva, Srpskog lekarskog društva, Pevačkog društva i Društva za poljsku privredu. Srpskog poljoprivrednog društva[9] u Beogradu, od 1868. godine Počasni član bavarskog društva Polichia, Podrinske Sloge i Aleksin. Čitaonice; Dopisni član: Jugoslovenske akademije nauka i umetnosti, Ugarske akademije nauka, Brandenburškog botaničkog društva, Bečkog geološkog inštituta Jestastveničkog društva u Šerburu Zoološkog botaničkog društva u Beču