Turska vojska se sastoji od organa vojne uprave, kopnene vojske, ratne mornarice, ratnog vazduhoplovstva, žandarmerije i obalske odbrane.
Druga vojna sila u NATO-u
– Turske oružane snage su na drugom mestu u NATO-u po broju vojnika, sa više od 700.000 aktivnih pripadnika i vojnika u rezervi.
Oko hiljadu borbenih aviona
– Vojska ima na raspolaganju oko hiljadu borbenih aviona, više od tri hiljade tenkova, gotovo deset hiljada borbenih vozila i skoro 200 brodova, podmornica i drugih plovila.
Američke nuklearne bombe
– U vazduhoplovnoj bazi Indžirlik, koja je za vreme Hladnog rata uz pomoć SAD postala najvažnija na jugoistočnom krilu NATO-a, prema navodima Saveza američkih naučnika nalazi se 50 američkih nuklearnih bombi tipa B-61.
Gde Turska nabavlja oružje?
– Tradicionalni partneri sa Zapada ograničili su snabdevanje turske vojske nakon njenog ulaska u Siriju, ali je vojna industrija te zemlje poslednjih godina razvila brojna domaća sredstva. U pogledu raketnih sistema, Ankara se okrenula saradnji sa Rusijom i kupovini S-400.
Adut u diplomatiji – vojska angažovana na tri kontinenta
– Što se tiče prisustva izvan zemlje, turske snage su pored Sirije angažovane i u Iraku, Avganistanu, Kataru, Kipru, Somaliji, Balkanu, Sredozemnom i Egejskom moru.
Tenkovi i u unutrašnjoj politici
– Vojska je od osnivanja moderne Turske imala ulogu čuvara sekularizma, a nakon smrti Mustafe Kemala-paše Ataturka izvela je niz državnih udara. Masovna otpuštanja i hapšenja vojnika i oficira usledila su nakon neuspelog vojnog puča u julu 2016. godine.
Autor: Iva Besarabić
