Ovakvo ime potiče od toga što ga je kapetan Vilijam Majnors pronašao baš na Božić 1863. godine.

Prostrano ostrvo zauzima porvšinu od 135 kvadratnih kilometara, a zvanično pripada Australiji. Vulkanskog je porekla, okruženo koralnim grebenom, koji oduzima dah svojim gorostasnim izgledom, naročito kad je more nemirno.

Letovališta su otvorena 1994, ali su zatvorena samo četiri godine kasnije zbog nedovoljnog interesovanja, iako mesto može da se pohvali prelepom prirodom.

Divne plaže, sa toplim, belim, sitnim peskom pružaju rajski osećaj, kristalno čista voda oduzima dah, a bogate palme sa mnoštvom kokosa prave divnu hladovinu.

Pod uticajem Indijskog okeana, preovladava tropska klima, a prijatne temperature, koje su cele godine između 25 i 27 stepeni, čini Božićno Ostrvo veoma privlačnim mestom za život. Ipak, prema podacima iz 2009. godine, mesto naseljava svega 1.400 stanovnika.

Zvanični jezik ostrva je engleski, iako na njemu žive najrazličitije kulture, od Kineza, preko Evropljana do Malajaca, a većina stanovništva bavi se iskopavanjem fosfata i krečnjaka.

Najveći deo ostrva zauzima Nacionalni park, u kojem živi dosta biljnih i životinjskih vrsta, među kojima je i gušter džinovski geko.

Simbol Nacionalnog parka Božićnog ostrva je istoimena crvena kraba, najbrojnija životinja na ostrvu - procenjuje se da oko 100 miliona crvenih kraba odlazi u vodu da se mresti. Otvoren je 1970. godine, zbog jakog uticaja iskopavanja fosfata na floru i faunu Božićnog ostrva.