Poruke iz Beograda i Srbije su bile i ostale pomirljive i dobrosusedske, što se ne bi moglo reći za poruke i dela koja dolaze od strane vlasti iz Crne Gore, a koja su uvek usmerena protiv Srbije i srpskog naroda u celini.

Dokaz tome je niz političkih odluka zvanične Podgorice, usmerenih direktno protiv Srbije, od priznavanja lažne nezavisnosti južne srpske pokrajine, proterivanja srpskog ambasadora, proslave "Oluje" sa onima koji su sproveli najveće etničko čišćenje od Drugog svetskog rata, donošenja rezolucije kojom se žigoše ceo srpski narod, odbijanja da se potpiše temeljni ugovor sa SPC i niz drugih odluka. 

Tome se svakako mogu dodati i svakodnevne teškoće, sa kojima se susreću državljani Srbije i srpski narod,poput stalnih privođenja, vođenja montiranih sudskih procesa pa sve do zabrane sticanja državljanstva Crne Gore Srbima koji decenijama žive i rade u istoj i još mnogo prepreka sa kojima se susreće srpski narod i SPC. O adekvatnoj zastupljenosti u organima državne uprave nije potrebno ni govoriti.

Pitamo Bečića, da li je bilo šta od ovoga, slučajno kada je u pitanju Srbija i njene političke odluke i odnos prema građanima Crne Gore?

Znamo mi odgovor i da nam ga Bečić ne kaže,a zna ga i narod iz Crne Gore, što je i najvažnije.

Za razliku od Srba u Crnoj Gori, ljudi iz Crne Gore u Srbiji žive i rade potpuno slobodno, stiču srpsko državljansto i obavljaju poslove. Među njima su čak ispostavi će se i bliski članovi porodica funkcionera Crne Gore, pa moguće i neki članovi porodice Alekse Bečića. 

To pokazuje i veličinu Srbije i odgovornost njenog predsednika i Vlade.

Na kraju, Srbija je slobodna i nezavisna zemlja i niko Srbiji ne određuje na koji način će njene službe štititi građane, pa to neće određivati ni Aleksa Bečić ni razne Draginje.

Pored svega, srpskom narodu i svim građanima Crne Gore ostaje pružena ruka, a oni to bez obzira na stavove pojedinih političara iz Crne Gore, veoma dobro znaju i cene.