Utvrđivanje dijagnoze bipolarnog poremećaja može trajati veoma dugo, po najnovijim podacima i do šest godina. Toliko kašnjenje može izazvati ozbiljno pogoršanje stanja pacijenata.

Istraživanje navodi da su razlozi za ovako kasno utvrđivanje dijagnoze u tome što se u psihijatriji dijagnoze veoma često ne mogu odmah utvrditi.

U psihijatriji se veoma teško i razlikuju tipovi i vidovi depresije, kao i psihoza, a bipolarni poremećaj po simptomima ima elemenata obe mentalne bolesti.

Istraživanje je pregledalo rezultate 27 ranijih studija sa više od 9400 pacijenata. Veliki broj pacijenata imao je i trpeo bolove dugo pre odgovarajuće dijagnoze i terapije.

Primećeno je da je kašnjenje dijagnoze češće kod mlađe populacije (tinejdžera) jer roditelji često simptome poput ćudljivosti pripisuju tinejdžerskom dobu, a ne bolesti.

Dijagnoza bipolarnog poremećaja duže se utvrđuje jer se oslanja na detaljnu istoriju života pacijenta (porodica, posao, karijera, nasilje…) pa je potrebno duže vreme za prikupljanje i proveru svih podataka.

Savet istraživača je da bi lekari trebalo da utvrde bližu istoriju pacijenata i skorašnje simptome. Preporuka je da se posebno obrati pažnja na promenu raspoloženja, uzimanje antidepresiva i porodičnu istoriju bolesti.

Kašnjenje dijagnoze bipolarnog poremećaja znači propuštanje prilike za bolje lečenje sa manje lekova i terapija.