I, iako to ranije nije bilo moguće, ova verska institucija sada to i čini! Bez ikakve ceremonije ili obreda, bivši supružnici mogu da dobiju pismenu potvrdu eparhije da više nisu u braku. Nezvanično, svaki deseti brak sklopljen na ovaj način, bude i prekinut. A broj onih koji dobiju potvrdu od crkve o razvodu, razlikuje se od eparhije do eparhije, ali je sve češća pojava.

Oni, pak, koji se razvedu na ovaj način, mogu da stanu pred oltar, saznajemo, još samo tri puta. Za crkveni razvod, kako kaže sveštenik Radomir Sredojević, potrebno je svega nekoliko stotina dinara i dva papira. Pre svega, sveštenici pokušaju da pomire par koji ne želi da živi više zajedno, a kada im to ne pođe za rukom, prelazi se i na konačno rešavanje, odnosno razvod.

– Ne postoji nikakav čin razvoda, crkva samo na kraju izda pismenu potvrdu da supružnici više nisu venčani. Dovoljno je da prilože odluku građanskog suda da su se razveli sa pismenim izjavama o razlozima za razvod. Na kraju dobijaju običan papir koji je potpisao patrijarh, episkop ili sveštenik iz eparhije – objašnjava otac Sredojević.

Najčešći razlozi za razvod braka prema crkvenim propisima su preljuba, zlobno napuštanje, ili dovođenje u opasnost bračnog duga, otpadništvo od vere. O svemu tome odlučuje crkveni sud koji određuje čija je krivica i propisuje mu meru kojom više nema pravo da se venča u crkvi. Dosadašnje iskustvo pokazuje da se crkvi sa ovakvim zahtevom obraćaju najčešće oni koji žele da sklope crkveni brak sa novim partnerom.

– Na primer, kada imate situaciju da muž želi razvod od žene jer je zavoleo drugu, crkva mu kao krivcu za razlaz, neće dozvoliti još jedno sklapanje braka pred oltarom – ističe Sredojević.

Niko od verskih glavešina ne gleda blagonaklono na raskid braka, ali su svesni da se vremena menjaju i da je sve bolje od nasilja i netrpeljivosti.