Haradinaj koji je bio uhapšen na aerodromu u Bazelu, na francuskoj strani, a na osnovu zahteva Srbije iz 2004. godine zbog zločina na Kosovu, proveo je nekoliko meseci u Francuskoj, jer mu je tamošnji sud zabranio da izađe iz zemlje.

Haradinaj je rođen 3. jula 1968. godine u selu Glođane kod Dečana na Kosovu.

Posle demonstracija kosovskih Albanaca 1989. emigrirao je u Švajcarsku, gde je regrutovan u Narodni pokret Kosova, iz kojeg je nastala Oslobodilačka vojska Kosova.

U Albaniji je 1996. završio obuku i učestvovao u stvaranju terorističkih baza u gradovima Kuks i Tropoja.

Na Kosovo je često dolazio ilegalno, a trajno se vratio sredinom 1997, kada je s braćom Dautom i Škeljzenom organizovao terorističke napade na policiju širom Metohije.

Krvavi komadant OVK

U aprilu naredne godine postao je jedan od regionalnih komandanata OVK.

Na njegovu inicijativu u Glođanu je formirana specijalna jedinica OVK "Crni orlovi", kojoj se pripisuje odgovornost za mučenja i ubijanja više desetina srpskih civila, čija su tela nađena u Radonjićkom jezeru i po seoskim bunarima u opštini Dečani.

Vlasti u Beogradu optužile su Haradinaja da je odgovoran za mnoge zločine nad Srbima u tom delu Pokrajine i za njim raspisale poternicu.

Optužen je za masovno ubistvo Srba na području Glođana, gde je u leto 1998. na poljoprivrednoj plantaži nađeno više od 20 leševa.

Posle zvaničnog raspuštanja i demilitarizacije OVK, početkom 2000, formiran je Kosovski zaštitni korpus, u kojem je Haradinaj bio zamenik komandanta Agima Čekua.

A sa te dužnosti se povukao 11. aprila te godine i najavio osnivanje stranke. Nova stranka pod nazivom Alijansa za budućnost Kosova formirana je 29. aprila 2000. i Haradinaj je izabran za njenog predsednika.

Haški tribunal je protiv Haradinaja 4. marta 2005. podigao optužnicu, kojom ga po 37 tačaka tereti za zločine protiv čovečnosti i kršenje zakona i običaja ratovanja, na osnovu individualne krivične odgovornosti počinjene u periodu od 1. marta do 30. septembra 1998. godine, kada je bio komandant tzv. operativne zone Dukađin (Metohija).

Haradinaj je po prijemu optužnice podneo ostavku na mesto kosovskog premijera i dobrovoljno se predao Tribunalu 9. marta 2005.

Haški sud je oslobodio Haradinaja optužbi za ratni zločin 2012. godine. Tada su Haradinaj i njegovi bivši pomoćnici Idriz Baljaj i Lahi Brahimaj pušteni na slobodu.

To je bio drugi put da je Haradinaj oslobođen optužbi.

Prethodno, po okončanju prvog suđenja, po optužnici za zločine na širem području zapadnog Kosova, Haradinaj i Baljaj su oslobođeni optužbi i pušteni na slobodu, dok je Brahimaj bio osuđen na šest godina zatvora.

Monstruozni zločinac, lično ubio 47 civila

Zbog zločina nad nedužnim srpskim civilima u Metohijskom kraju u toku 1998. i 1999. godine Okružni sud u Peći koji je izmešten u Leskovac je protiv Haradinaja podneo zahtev za sprovođenje istrage i raspisao poternicu, ali je on tada ostao nedostupan srpskim istražnim organima.

Od 47 Haradinajevih žrtava prepoznato je 14, dok su ostale neidentifikovane sahranjene u masovnoj grobnici u selu Piskote kod Đakovice.

Zajedno sa braćom i saborcima, od aprila do septembra 1998. godine Haradinaj je, prema navodima upućenih u zločine na Kosovu i Metohiji, lično ubio 47 civila na području sela Glođane, inače njegovog rodnog mesta, zatim Rznić, Dašinovac, Gornji i Donji Ratis i oko Radonjičkog jezera, u opštini Dečani.

Upućeni navode da je područje oko Radonjičkog jezera najbolji primer stradanja srpskih civila. U jednoj od pomoćnih kuća u blizini jezera, zatvarani su a potom i teško zlostavljani svi kidnapovani.

Upućeni navode da je područje oko Radonjičkog jezera najbolji primer stradanja srpskih civila. U jednoj od pomoćnih kuća u blizini jezera, zatvarani su a potom i teško zlostavljani svi kidnapovani.