On se u begu nalazi od 2011. godine i za njim je bila na snazi međunarodna poternica zbog sumnje se da je deo zločinačkog udruženja čiji su članovi iz Južne Amerike prokrijumčarili najmanje 718 kilograma kokaina prema Republici Hrvatskoj, Sloveniji, Španiji i Holandiji.

Svi članovi grupe uhapšeni su u ranijim akcijama policija na području Španije, Hrvatske i Srbije, međutim Darjan Ješovnik je uspeo pobeći.

Nakon raspisivanja poternice, pobegao iz mesta prebivališta u Ljubljani, Republika Slovenija i vešto se sakrivao na području više država. Upornim i istrajnim radom policijskih službenika Odeljenja za ciljane potrage i precizno lociranje/FAST Hrvatska u saradnji sa FAST jedinicama Republike Srbije, Crne Gore, Slovenije, Italije, Španije i Holandije, proveravani su i praćeni svi tragovi do kojih su došli policijski službenici.

Lociranje i hapšenje Darjana Ješovnika pripremano je duže vreme, nakon što je operativnim radom policijskih službenika FAST Srbije utvrđeno da se koristi lažnim identitetom. Prilikom prelaska državne granice između Republike Srbije i Republike Mađarske, ciljano je izdvojen, identifikovan i uhapšen od strane policijskih službenika FAST Srbije u subotu oko 18.50 sati.

Darjan Ješovnik je duže vreme označen kao jedan od najtraženijih begunaca Republike Hrvatske, a aktivno traganje i operativan rad policijskih službenika Odeljenja za ciljane potrage i precizno lociranje/FAST Hrvatska, potpomognut je bio i sradnjom sa Europolom gde se nalazio kao jedan od pripadnika liste najtraženijih begunaca Europe.

Prenosili i posredovali u prodaji 339 kilograma kokaina

Kako je Slobodna Dalmacija ranije pisala, u maju 2011. godine u medijima je odjeknula vest o međunarodnoj akciji koju je koordinirala američka DEA. Razbijen je lanac krijumčara kokaina iz Južne Amerike u Evropu, koji je predvodio Petar Ćosić (40) zvani Šarac iz Tomislavgrada.

USKOK je optužnicu podigao sredinom maja 2012. godine, samo nekoliko dana pre isteka zakonskog roka od godine dana, koliko je maksimum za podizanje optužnice. U optužnici tvrdi da je Šarac upravljao zločinačkom organizacijom koja je kupovala, posedovala, prenosila i posredovala u prodaji najmanje 339 kilograma kokaina dovezenog iz Brazila i vrednog 12,8 miliona evra.

Osim Šarca, u ilegalnom poslu su sudelovali i njegov brat Ante Ćosić (44), Šaćir Lucević (36), slovenski državljanin, Manuel Vulić (26) zvani Manči, preduzetnik u Češkoj, Nebojša Erkman (36) iz Osijeka, Darjan Ješovnik (27), slovenski državljanin, Stanislav Knežević (50), zvani Stanko iz Splita, Đorđe Fistirić (41), zvani Đoko iz Zadra i Vlatko Šoš (32) iz Zagreba.

Optužnica USKOK-a teretila ih je da su se organizirali tako da su od januara 2010. do maja 2011. godine na području Zagreba, Zadra, Splita, potom Slovenije, BiH, Holadnije i Španije preprodavali kokain koji su pre toga dovozili brodovima iz Južne Amerike, odnosno Brazila, do luka u Španiji, a onda bi ih prebacivali na brze gumene čamce i prevozili do obale.

Suđenje je na splitskom Županijskom sudu počelo krajem marta 2014. godine, gotovo tri godine nakon hapšenja, a iako je sudija vrlo često zakazivao rasprave, one u pravilu nisu održavane jer bi uvek netko bio sprečen da se pojavi.

Tako je bilo sve dok nije istekao maksimalni rok za istražni zatvor, a nakon što su svi okrivljeni pušteni na slobodu, ista se priča nastavila.

Postupak je na splitskom Županijskom sudu za sedmoricu okončan mimo očiju javnosti prošle godine, tako da su se svi dostupni optuženi, osim Lucevića i Ješovnika, nagodili s USKOK-om. Određene su im kazne koje su bile jednake vremenu provedenom u istražnom zatvoru, tako da praktično nisu ni morali ići na odsluženje.

Jedino je organizator Šarac dobio četiri godine zatvora, odnosno pola godine više od maksimalnog roka istražnog zatvora koliko je proveo iza rešetaka na Bilicama.

Svima je oduzeta i protivpravno zarađena imovinska korist, a najviše, Petru Ćosiću koji je ostao bez 150 hiljada evra, "mercedesa CL 500", nekoliko mobilnih telefona, laptopa, dve centralne jedinice za video-nadzor, kao i kreditnih kartica.

Ko je ko u klanu?

Petar Ćosić je bio "mozak" organizacije, a ostali optuženi imali su svoje uloge u organizaciji, kontaktirali su međusobno preko mobitela, koristeći se nadimcima i šiframa kako im se ne bi ušlo u trag.

Ćosićev brat Ante bio je zadužen za prenos i isplatu novca nakon odrađenog posla, dok je Manuel Vulić bio zadužen za strateško osmišljavanje distribucije kokaina do krajnjih kupaca.

Vlatko Šoš bio je zadužen za zaštitu interne telefonske komunikacije unutar grupe. Imao je dva "zaštićena" kriptovana mobilna telefona preko kojih je uglavnom komunicirao s Vulićem, a po potrebi i s osobama hijerarhijski više rangiranim od Vulića.

Knežević je bio zadužen za angažovanje skipera, skladištenje robe po španskim jahtama i prenos skuterima i ostalim plovilima do članova distributerske ekipe koji bi tu drogu dalje raznim putevima plasirali do krajnjih kupaca po Hrvatskoj, Sloveniji, Češkoj, Holandiji, Španiji i ostalim zemljama EU-a.

Cela je "operacija" bila dobro uhodana sve dok u maju 2011. godine u španskom gradiću Kulera u blizini Valensije nakon što su preuzeli pošiljku s oko 339 kilograma kokaina nisu uhvaćeni Zadranin Đorđe Fistrić zvani Đoko i Nebojša Erkman, koji je imao boravište u španskom gradu Lerida.