SPC i njeni pravoslavni vernici danas slave dan drugog srpskog arhiepiskopa, Svetog Arsenija Sremca.
Sveti Arsenije Sremac bio je najbolji učenik Svetog Save, monah o čijem se duhovnom razvoju osnivač autokefalne srpske crkve naročito brinuo. Baš njega, Sveti Sava izabrao je za svog naslednika, i tako je iguman manastira Žiče, Arsenije Sremac, 1233. postao drugi srpski arhiepiskop.
U Sremskim Karlovcima se nalazi čuvena Karlovačka bogoslovija koja nosi njegovo ime, odnosno čiji je on nebeski zaštitnik. U Karlovcima se čuvaju i čestice moštiju Svetog Arsenija Sremca, u Sabornoj crkvi svetog Nikole. Najveći deo, međutim, danas se nalazi u manastiru Ždrebaonik u Crnoj Gori i predstavlja jednu od velikih svetinja Mitropolije crnogorsko-primorske.
Od kada je Sveti Arsenije 1266. sahranjen u svojoj zadužbini, Crkvi svetih Apostola u Peći, njegove mošti mnogo puta su pred vojskama i raznim drugim opasnostima izmeštane iz manastira u manastir, a od 1920. godine su u Ždrebaoniku.
Zanimljivo je da su mošti ovog srpskog svetitelja stigle i do Mandžurije.
Sveti arhijerejski Sinod SPC i patrijarh Varnava udovoljili su 1933. godine molbi ruskog arhiepiskopa Nestora da deo moštiju Svetog Arsenija odnese u Harbin, u kapelu Doma milosrđa.
Najveći deo moštiju Svetog Arsenija Sremca danas se nalazi u manastiru Ždrebaonik u Crnoj Gori i predstavlja jednu od velikih svetinja Mitropolije crnogorsko-primorske. Sveti arhijerejski Sinod SPC i patrijarh Varnava udovoljili su 1933. molbi ruskog arhiepiskopa Nestora da deo moštiju Svetog Arsenija odnese u Mandžuriju, u grad Harbin, odnosno kapelu Doma milosrđa. Njegov kult u Rusiji bio je rasprostranjeniji nego kult Svetog Save.
Osim u Karlovcima, 10. novembra ovaj dan se posebno svečano obeležava i u Pećkoj patrijaršiji, koja tog dana obeležava svoju slavu i sveca koji je sedište srpske crkve premestio u Peć.
Sedište Svetog Save, manastir iz kojeg je i sam Arsenije potekao, Žiča, bila je isuviše "isturena" i izložena napadima neprijateljskih vojski, zbog čega 1253. godine drugi srpski arhiepiskop odlučuje da sedište crkve bude u Peći, gde podiže Crkvu svetih Apostola. U njegovom žitiju kao važan događaj beleži se još i trud da zajedno sa kraljem Vladislavom prenese mošti Svetog Save iz bugarskog Trnova u Srbiju.
Kao i njegov prethodnik Sveti Sava, povukao se sa arhiepiskopskog trona. Arsenije Sremac bio je prinuđen da to učini 1263. zbog bolesti (paralize). Tri godine kasnije umro je u žičkom metohu Crnča, na Limu. Njegov kult u Rusiji je bio rasprostranjeniji nego kult Svetog Save, ali je u Srbiji drugi srpski arhiepiskop ostao u senci svog prethodnika.
Zanimljivo je da nijedna crkva u našoj zemlji nije posvećena ovom svetitelju. Arseniju Sremcu posvećena je kapela u karlovačkoj bogosloviji i crkva u kanadskom gradu Vitbiju. I najviši orden Eparhije sremske nosi ime ovog sveca.
Autor: Marija Radić
