Dan primirja u Prvom svetskom ratu kada su 1918. godine sile Antante potpisale primirje sa Nemačkom obeležava se 11. novembra. Kao zvaničan simbol, pored motiva odlikovanja Albanske spomenice s početka 20. veka, simbol primirja je i ljubičasti cvet, Natalijina ramonda.

Biljka Natalijina ramonda ili Ramonda nathaliae pripada tropskoj familiji Gesneriaceae. Međutim postavlja se pitanje kako to da ona raste na području na kome vlada kontinentalna klima. Odgovor leži u činjenici da je pre oko dvadesetak miliona godina na prostoru Balkana, ali i na prostorima skoro čitave Evrope, vladala suptropska klima i da je na ovom području rastao veliki broj predstavnika tropskih i suptropskih familija.

Međutim, kako je klima postajala sve hladnija veliki broj biljaka nestao je sa ovih prostora, a sa ledenim dobom od pre dva i po miliona godina iščezli su gotovo svi predstavnici, osim predstavnici roda ramonda, kao i roda haberlea i ankea iz familije gesneriace, koje su uspele da se sačuvaju do današnjih dana, da prežive nepovoljne uslove i prežive baš u klisurama i kanjonima na Balkanskom poluostrvu.

Ramonda nathaliae se nalazi na spisku retkih, ugroženih i endemičnih biljaka Evrope, a u Srbiji je zaštićena zakonom kao prirodna retkost.

Natalijinu ramondu je otkrio dr Sava Petrović, učenik Josifa Pančića, koji ju je 1879. godine pronašao u okolini Niša, u Jelaščinskoj klisuri na radovanjskom kamenu, gde raste i danas. Može se naći i u Sićevačkoj klisuri, na Suvoj planini i na obroncima Šar planine. Na Balkanu se može naći i u Makedoniji i u severnoj Grčkoj. Doktor Sava Petrović je bio dvorski lekar kralja Milana Obrenovića i u čast kraljice Natalije, cvet je nazvao Natalijina ramonda.

Ove biljke su karakteristične po tome što imaju sposobnost da prežive nepovoljne uslove, odnosno da tokom sušnog perioda pređu u stanje anabioze, takozvano pritajeno stanje tokom kog sve životne procese svedu na minimum, gotovo da se potpuno osuše, i u toj fazi ostaju sve dok ne dobiju dovoljnu količinu vlage. Cvet feniks postao je simbol srpskog stradanja u albanskoj golgoti tokom Prvog svetskog rata budući da ima osobinu da se, kada nastupi sušni period, pritaji i osuši, da bi sa ponovnim dolaskom kiše „vaskrsnula“ i ponovo ozelenela. Ponovno rađanje povezuje se sa činjenicom da je i Srbija uspela da „stane na noge“ nakon iscrpne borbe.

Upravo zato Natalijina ramonda je cvet koji se nosi kao zvaničan simbol primirja, učešća srpske vojske, stradanja i iskušenja kroz koje je prošao srpski narod tokom i posle Prvog svetskog rata i vaskrsnuća Srbije.