Poznato je da su Stratimirovići, velikaška porodica iz Srpske Vojvodine, starinom od vlastelina zetskih Balšića. Iako su ih seobe tokom istorije nosile sve dalje od Crne Gore, junačko srce u njima nikada nije usahlo.

Upravo su Stratimirovići digli ustanak protiv Turaka u Hercegovini 1737. godine, zatim podarili mitropolita Stefana Stratimirovića (1757-1836) Sremskim Karlovcima, a potom i njenog najčuvenijeg novovekovnog izdanka, vožda Đorđa Stratimirovića koji je izvojevao velike pobede nad Mađarima 1848. godine i izdejstvovao stvaranje Srpske Vojvodine.

Vožd Stratimirović, iako kasnije general-major austrijske vojske, nikada nije zaboravio ni Srbiju (kojoj se tokom Srpsko-turskog rata 1876. godine stavlja na raspolaganje), ali ni svoju rodnu grudu Crnu Goru. Veza Stratimirovića sa svojom prapostojbinom uvek je bila jaka.

Upravo je njemu sa Cetinja 1848. godine Petar Petrović Njegoš poslao Zlatnu medalju Obilića, tada najviše crnogorsko odlikovanje čime je on postao i prvi nosilac istog. Koji bi znak na tvoja junačka prsa lepše pristao od ovoga – proučio mu je tada u pismu vladika Rade. Stratimirović je ne samo učestvovao u diplomatskim misijama Austrije u Crnoj Gori, već je bio jedan od organizatora vojske u Crnoj Gori u borbi protiv Turaka.

Upravo zato vožd Stratimirović je bio i nosilac crnogorskog Ordena knjaza Danila I zbog svojih zasluga za slobodu Crne Gore.

Ovih dana u javnosti kruži ikona na kojoj je prikazan vožd Stratimirović kao pravednik i svetac. Baš kao u slučaju povratka njegovih posmrtnih ostataka u Sremske Karlovce, čini se da je verujući narod sa oduševljenjem dočekao i ovu vest.

Bilo je u istoriji srpskog naroda i Crne Gore mnogo primera ratnika koji su postali sveti, jer nema u hrišćanstvu veće žrtve od žrtvovanja sopstvenog života zarad slobode drugih. Samu državu Crnu Goru osnovali su sveci iz svetorodne loze Petrovića, koji su bili i ratnici i junaci i koji su zadužili celo Srpstvo.

Ostaje nada da će se, posle dugo vremena, Svetom Petru Cetinjskom i Svetom Petru Drugom Lovćenskom Tajnovidcu pridružiti i izdanak blagorodne loze Balšića, pravedni vožd Đorđe Stratimirović. Bilo kako bilo, njegovi posmrtni ostaci sada su, po njegovoj želji, u Sremskim Karlovcima, ali smo sigurni da je bar deo njegove duše u ovom crnogorskom kršu kome je do kraja ovozemaljskog života ostao na usluzi.