Predlog Zakona o postupcima biomedicinski potpomognutog oplođenja, koji je u skupštinskoj proceduri, predviđa i mogućnost poklanjanja embriona posle vantelesne oplodnje kako u zemlji i u inostranstvu, ali i da i njihov uvoz. Zamrzavanjem reproduktivnog materijala povećava se verovatnoća za trudnoćom i pojeftinjuje postupak lečenja neplodnosti.

Pored supružnika i vanbračnih partnera, pravo na biomedicinski potpomognutu oplodnju imaće i poslovno sposobne žene, odnosno muškarci koji su upotrebu svojih reproduktivnih ćelija odložili zbog postojanja mogućnosti smanjenja ili gubitka reproduktivne funkcije.

Žene i muškarci, pa čak i maloletnici, koji sada ne žele da imaju dete, a postoji opasnost od neplodnosti ili imaju neki medicinski problem, moći će da zamrznu jajne ćelije, odnosno spermatozoide i time kasnije sebi omoguće da postanu roditelji.

U slučaju rađanja deteta, odnosno dece darovanim reproduktivnim ćelijama, odnosno embrionima, preostale reproduktivne ćelije davaoca se mogu upotrebiti isključivo za ponovljeni postupak kod istog para supružnika, odnosno vanbračnih partnera, kao i iste žene. Supružnici i vanbračni partneri novim zakonskim rešenjem mogu da poklanjaju embrione koji su nastali za njihovu oplodnju.

Predloženim zakonom zabranjena je prodaja reproduktivnog materjala, ali i reklamirati, odnosno oglašavati potrebu za reproduktivnim ćelijama žene i muškarca, odnosno davanje reproduktivnih ćelija.

Prema proceni Instituta za javno zdravlje Srbije “Dr Milan Jovanović-Batut” oko 6.200 žena (do navršenih 40 godina) godišnje izvršiti preglede i lečenje steriliteta.

Troškovi čuvanja jajnih ćelija, po trenutnim cenama reagenasa, iznose oko 80.000 dinara, a imajući u vidu broj žena i navedene troškove, potrebna sredstva na godišnjem nivou iznose oko 500 miliona dinara.