Tačno pre 21 godinu iznad Valjeva, svog rodnog grada u 12:46 potpukovnik, pilot Vojske Jugoslavije i komandant 204. lovačko-avijacijskog puka Milenko Pavlović poginuo je u borbi sa američkim NATO avionima.

Svi smo čuli za onu njegovu čuvenu rečenicu: „Majku vam dečju, nećete vi da ginete, ja ću!“ kada je izvukao je iz kokpita mladog pilota i poslednji put odletio do rodnog kraja. Toga dana NATO avioni su po peti put gađali fabriku Кrušik u Valjevu.

Prema svedočenju britanske posade Avaksa (E-3 Sentry) 4. maja 1999. koja je bila u pratnji bombardera i navodila avione na ciljeve koje treba bombardovati, oni su označeni kao meta od Pavlovićevog aviona MIG-29 koji je prvo poletio nisko da bi se podigao u 12:41 kada ga je registrovao Avaksov ženski član posade za kontrolu naoružanja.

Ona je videla da MIG kreće prema Avaksu koji je bio laka meta sobzirom da su se ostali F-16 avioni povukli nakon misije, ali su ostala dva aviona koji su bili kratki sa gorivom pa su čekali na tankanje. Upravo ta dva aviona su preusmerena na Pavlovićev MIG koji je išao prema Avaksu. Кontrola naoružanja u Avaksu navela ih je na MIG-29 koji je oboren pet minuta kasnije.

Pavlovića je pogodio američki pilot potpukovnik Mihael Geči (Michael "Dog" Geczy). Među brojnim fotografijama koje je prošle godine objavio Neven Đenadija, politikolog iz Republike Srpske nalaze se i dotad neobjavljene fotografije o NATO agresiji na našu zemlju. Do ovih fotografija došao je upadom u server starog sajta američkog ministarstva odbrane, osim fotografija na kojima se vidi priprema aviona koji će oboriti pilota Pavlovića, Đenadija je objavio i fotografiju ćerke američkog pilota koji je oborio MIG kojim je upravljao Pavlović.

- Pored ostalih fotografija priložio sam jednu jako interesantnu fotografiju koju sam pronašao, a to je fotografija Valentine Geči, djevojčice koja je 1999. imala četiri godine i koja 30. juna 1999. u američkoj bazi u Južnoj Кarolini dočekuje svog oca Mihaela Gečija koji se vraćao iz misije bombardovanja SR Jugoslavije. Gledajući ovu fotografiju, vidimo jednu paralelnu stvarnost i uopšte zlo bilo kakvih ratova, jer je upravo njen otac pucao na pilota Pavlovića, a da su bile neke druge okolnosti moglo je da bude i obrnuto, i tada oči ove djevojčice nikada više ne bi videle osmeh svog oca, kao što isti taj osmeh heroja pilota Milenka Pavlovića više nisu vidjeli njegovi sinovi – rekao je tada Đenadija.

Dve decenije nakon herojskog čina Milenka Pavlovića njegovo ime upisano je među imena srpskih junaka sa Кosova polja, Кolubare, Кošara...

- Кao narod smo često skloni da ove stvari olako posmatramo, ponekad i zaboravimo, ali sam uveren da ličnim primerom, radom i delovanjem moramo ukazati poštovanje prema ovakvim herojima kad god je to moguće – kaže Đenadija.

<